Текст песни Krist Gjeva Eg Var Der Soli Renn

Krist Gjeve eg var der soli renn,
og sia eg var der ho kviler,
så sille eg leite min kjæraste opp,
om dei var tolv tusunde milar.
    Om sumaren, om sumaren
    når alle småfuglane syngje. Ho var no ljos den jonsoknatt,
ein riddar så sakteleg mun ride;
han banka på dynni, ho sleppte han inn,
ho lae han ned ved si sie. Så låg dei tilsaman den notti så long
- dei hadde så mykje å tala -
til gauken han gol i grønaste lund,
småfuglane kvidra i dalar. Du stige så varleg ut or mi seng,
du lat'kje sporane ringle,
du ride så varleg ut or min gard,Kong Lavring - Krist Gjeva Eg Var Der Soli Renn - http://ru.motolyrics.com/kong-lavring/krist-gjeva-eg-var-der-soli-renn-lyrics.html
du lat'kje hestskoan singre! Så reid han seg ivi dei nordiske fjøll,
og ivi dei villande heiar;
der møtte han hennar brøane sjau,
og alle var gramme og vreide. Nei, inkje hev du vøri i grøne rosenlund,
og jaga dei dyri så småe,
men du hev såvi hjå vår syster i nott,
og inkje spurd oss til rå'e. "Inkje vil eg røme, inkje vil eg fly,
men eg vil vel manneleg stride,
inkje vil eg misse mitt fagre, unge liv
og jomfruvas søtaste kvile." Dei stridde i dagar, dei stridde i tvo,
den tre'e dagen til kvelde; -
alle hennar brøar måtte vike ifrå
og jomfruva vann han med hvelde. Submitter's comments:  Tonen er teikna ned av Lindemann etter songaren og eventyrforteljaren Olav Olavsson Glosimot (1785 - 1858) frå Seljord, og prenta i L.st. S nr. 88. Teksten er teken frå Norsk Folkedikting, visa er truleg av dansk opphav. Full text could be found