Текст песни Gamle Olaves

Gamle Olaves koffør så bleik,
e det høsten som gjør dæ grå?
Koffør så djupe fura i panna,
ka e det du tænke på?
Koffør så arg i auan, æ ber dæ sei i frå.
- Æ kjenne leken, æ skjønna tægn,
som andre ikkje klar å sjå. Vindan de kviskre hæmmlige ord
om en kommandes eldebrann.
Måsen han flyg mot skoga og slætte,
når uveret går mot land.
Lauvet tørka, fargen blir brunFolque - Gamle Olaves - http://ru.motolyrics.com/folque/gamle-olaves-lyrics.html
som et varsel om vinterens tann.
Når gikta plaga mæ, nærma stormen sæ,
det veit vel en gammel mann. - Gamle Olaves, svar du mæ nu,
ka vil du med disse ord?
- Jau ska æ si dæ det, tida kjem att
som fra førr har sætt sett spor.
Marka skjælv, og lufta blir kløvd
av et lyn bak fjell i nord:
ei lummer stille, ei søvnløs kvile -
førr stormen e laus på jord.