Текст песни Ayben

Son Kez Zorlandın Son Kez horgörüldün bak baştan başla
sen karışma işimede yürü uğraşamam bide sen karşıma çıkma
ama her seferde ben uyardım inadı bırak dur bu kez bulaşma
sus bak hatalarımı bırak beni ben toparlarım sen karışma
kaç oldu bak kaçıncı çatlak kalbine koruğun adı parçalatma
bırak artık toplanmaz biz karıştık arkası gelsin kaçma [üffff]
kaçmıyorum ben senden bıktım yak ateşini yan benide çağırma
senden beklediğim tek şey çık içimden kes sesini bağırma
ben gibi fazla söylenen mc bil ki köteklerle paklanırmış
ıslak elle bağlama çalanın duy başına köpekler toplanırmış
sessizlik beklerken ben sen nerden cıktın tuz basma
sustuğum hergüne on horgörüldüm susmam bu kez son kapıyı kapatma
aptalsın sen salak yine kandıracaklar dur bu kadar hızlı koşma
gelme peşimden bakma düşüme beni tanıma ve beni görmemiş ol git
kimse yoktu hep ben vardım bak kendine yap ama beni aldatma
her daim biz yalnızdık git onları sustur beni çıldırtma Sakin kalmazdım lakin yalnızdım
susmak öldürür susmak yok ölene kadar bana durmak yok
korkum yalnız o benden farksız o
benim o kimseden korkmayan Ayben Benim O heryerde korkulan Ayben hayat bu içinde ince bir çizgi ve birçok cambaz oynar ipin üstündeAyben - Ayben - http://ru.motolyrics.com/ayben/ayben-lyrics.html
gönül gözünlede bak ve kimse yok senin meşhur çizgin en dipte
bak bu yarış değil aldatmaca bize oyun oynadılar sen yapma
beni sana soranlara son bir oyun bu dert yanmam hadi beni korkutma
sen korku nedir bilmezsinki dur bi konuşalım beni ağlatma
sen zor nedir hiç bilmezsinki bir damla gözyaşın yok hadi abartma
herkese güldü bu yüzün maskara ve bana sığındın hep beni suçlama
suçlu hep benim ben bilirim bugünün sonunda yine bana dönerim
dönüp durduğun hep aynı yer küçük kendine dön bunu bana anlatma
susarsan anlatırım derdimi herkes alır payını bu konuyu kapatma
konuları kendin kapattın hep kendine gel kendin olda bir durakla
son gülen iyi gülermiş kızım bende gülerim belkide son durakta
yolun sonunu görmeden kastederlerse canına kaybedersin sen
yolun sonuna gelmeden can bedenden ayrılmaz haybeden bilsen
mazeretlerine
galibiyetlerin akıbetinde kaybettin sen hep kabiliyetsiz [aaa]
benim sayemde yürüdüğün o yolda zor buldun yönünü kalabalıkta
benle beraber yürüdüğün yolunu ay gibi aydınlattım karanlıkta
ışığı yansıttğın kadar hayatı aydınlattığın kadar warsın
kendi kendimle konuştuğum kendimi dinlediğim anda bana vardın