Jacques Brel - Avec Elegance
Se sentir quelque peu romain
Mais au temps de la décadence
Gratter sa mémoire à deux mains
Ne plus parler qu'à son silence
Et
Ne plus vouloir se faire aimer
Pour cause de trop peu d'importance
Etre désespéré
Mais avec élégance
Sentir la pente plus glissante
Qu'au temps où le corps étais mince
Lire dans les yeus de ravissantes
Que cinquante ans c'est la province
Et
Brûler sa jeunesse mourante
Mais faire celui qui s'en dispense
Etre désespéré
Mais avec élégance
Jacques Brel - Avec Elegance - http://ru.motolyrics.com/jacques-brel/avec-elegance-lyrics-dutch-translation.html
Sortir pour traverser des bars
Où l'on est chaque fois le plus vieux
Y éclabousser de pourboires
Quelques barmans silencieux
Et
Grignoter des banalités
Avec des vieilles en puissance
Etre désespéré
Mais avec élégance
Savoir qu'on a toujours eu peur
Savoir son poids de lâcheté
Pouvoir se passer de bonheur
Savoir ne plus se pardonner
Et
N'avoir plus grand chose á rêver
Mais écouter son coeur qui danse
Etre désespéré
Mais avec espérance.
Jacques Brel - In grote stijl (Голландский перевод)
IN GROTE STIJL
Nog willen ze als Romeinen leven
O, decadentie van weleer
Aan hun herinnering vastkleven
Hun woord vindt al geen oren meer
En
Waarom zouden zij nog steeds beminnen
Verlangen maakt alleen nog geil
Ze zijn van wanhoop buiten zinnen
Maar toch in grote stijl
De grond glijdt weg onder hun voeten
O, was hun lichaam nog maar slank
Door meisjes die ze nog ontmoeten
Worden ze wreed afgedankt
En
Met vijftig jaar je jeugd nog eren
En maar vrolijk doen terwijl
De wanhoop je ziel doet verteren
Dat is toch grote stijl
Ze gaan nog uit gewoonte stappen
Terwijl ze sneu de oudsten zijn
Ze maken veel te flauwe grappen
Geven veel fooi voor slechte wijn
EnJacques Brel - Avec Elegance - http://ru.motolyrics.com/jacques-brel/avec-elegance-lyrics-dutch-translation.html
Nemen dames mee uit eten
Al is 't diner beneden peil
De wanhoop doet de vreugd vergeten
Maar toch in grote stijl
Ze zijn al veel te vaak bedrogen
Begingen zelf ook overspel
De vrouwen zijn zonder meedogen
Wie steeds de hoorns draagt weet dat wel
En
Telkens als ze willen zingen
Is't uit de maat en klinkt het ijl
De wanhoop zit in kleine dingen
Maar ook in grote stijl
De angst vreet langzaam diep van binnen
Hun lafheid maakt hun hart zo zwaar
Geluk moeten ze zelf verzinnen
Zichzelf dan maar
En
Al verloren zij hun idealen
Nog is hun hart niet onder zeil
De wanhoop kleurt al hun verhalen
Maar toch in grote stijl