Krzysztof Krawczyk

Krzysztof Krawczyk (ur. 8 września 1946 w Katowicach) – polski piosenkarz obdarzony charakterystycznym barytonowym głosem, gitarzysta i kompozytor. Wokalista zespołu Trubadurzy, artysta solowy od 1973 r. Wylansował wiele znanych przebojów. Jego popularność wyznaczają tysiące kilometrów przebytych tras koncertowych w Europie i na świecie oraz wielka liczba nagród i wyróżnień. W swojej karierze śpiewał i nagrywał płyty z różnorodną muzyką od popu poprzez rythm & bluesa, rock and rolla, country, tango, kolędy, piosenki i pieśni religijne aż po dance, muzykę cygańską i biesiadną. Przez sympatyków podziwiany za śpiew, improwizację i wspaniały kontakt z publicznością. Na koncertach fani mogą usłyszeć znane piosenki artysty, z których część ma nieco zmienione wykonania.
Jest honorowym obywatelem Łodzi i Indianapolis.

Biografia

Urodził się w Katowicach i został ochrzczony w tamtejszym Kościele Mariackim.
W 1947 Krzysztof wraz z rodziną przeniósł się do Białegostoku, gdzie jego ojciec podjął pracę w miejscowym teatrze. Natomiast w 1949 przeprowadzili się do Poznania, gdzie January Krawczyk podjął pracę w Teatrze Polskim w Poznaniu.
W 1950 na świat przyszedł młodszy brat Krzysztofa: Andrzej. 1 września 1953 roku Krzysztof podjął naukę w Podstawowej Szkole Muzycznej przy zbiegu ulic Zwierzynieckiej i Gajowej w Poznaniu, w klasie fortepianu.
W 1956 rodzina Krawczyków przeprowadziła się z Poznania do Łodzi z powodu udziału jego ojca Januarego w manifestacjach w czerwcu tego roku. Ojciec Krzysztofa rozpoczął pracę w Teatrze Muzycznym w Łodzi, jako baryton. W tym samym teatrze pracę znalazła także jego matka, jako śpiewaczka operowa. Przez rok mieszkali przy ul. Brzeźnej, w ładnym przedwojennym mieszkaniu, ale za współlokatorów mieli drugą rodzinę i starego kawalera. W 1957 zamieszkali w małym mieszkaniu przy ul. 10 lutego 8/9 zajmując 2 pokoje z kuchnią. Krzysztof rozpoczął dalszą naukę w Podstawowej Szkole Muzycznej w Łodzi Przy ul. Jaracza 19.
Krzysztof Krawczyk na gitarze nauczył się grać samodzielnie, śpiewu uczył się w średniej szkole muzycznej w Łodzi. Musiał porzucić studia muzyczne i zostać gońcem, gdy po śmierci ojca - aktora matka wpadła w depresję, a on jako jedyny zarabiał na utrzymanie rodziny. Podczas pogrzebu ojca głośno wykrzyknął «Boga nie ma» i od tego momentu przez dwadzieścia lat by ateistą.

Trubadurzy

W 1963 roku wraz z Marianem Lichtmanem, Sławomirem Kowalewskim i Jerzym Krzemińskim założył Trubadurów, do których 1965 roku na krótko dołączyła Sława Mikołajczyk. W 1967 dołączył do grupy Ryszard Poznakowski, a w 1969 roku Halina Żytkowiak, która niedługo potem odeszła od Trubadurów. Obok Czerwonych Gitar był to najbardziej popularny polski zespół big bitowy łączący elementy rocka z polską muzyką ludową. Z Trubadurami wylansował wiele znanych przebojów, m.in. «Kasia», «Znamy się tylko z widzenia», «Krajobrazy», «Byłaś tu», «Kim jesteś», «Ej, Sobótka, Sobótka», «Cóż wiemy o miłości» i «Przyjedź mamo na przysięgę». W 1967 po ostatecznym odejściu Jerzego Krzemińskiego do zespołu No To Co Krawczyk wraz ze Sławą Mikołajczyk i Marianem Lichtmanem na chwilę odeszli do eksperymentalnego zespołu Izomorf 67. Jednak po kilku miesiącach Krawczyk z Lichtmanem wrócili do Trubadurów, ale już bez Sławy Mikołajczyk.
Zespół ten występował w tych czasach m.in. w Opolu, Sopocie, Zielonej Górze i Kołobrzegu oraz za granicą, w NRD, Związku Radzieckim, Szwecji, Jugosławii, Bułgarii, Mongolii. Grupa zdobyła w tym czasie wiele nagród i wyróżnień, m.in. nagrodę na festiwalu w Opolu za udany debiut i piosenkę «Przyjedź mamo na przysięgę» oraz pięć Złotych Płyt.

Kariera solowa

Pierwsza połowa lata 70. XX wieku
W 1973 roku Krzysztof Krawczyk rozpoczął karierę solową, którą zapoczątkowała płyta «Byłaś mi nadzieją», nagrana z zespołem instrumentalnym Ryszarda Poznakowskiego. W 1974 nawiązał współpracę z menadżerem Andrzejem Kosmalą, która trwa do dziś. W latach 70. wokalista z powodzeniem występował na festiwalach w Opolu, Sopocie, Zielonej Górze i Kołobrzegu oraz za granicą, w NRD, Związku Radzieckim, Szwecji, Jugosławii, Bułgarii, Grecji, Belgii, Holandii, Austrii, Irlandii, Australii, na Alasce, Jamajce i Kubie. W 1975 roku piosenkarz nagrał m.in. «Parostatek» i «Rysunek na szkle». Zaczął wtedy współpracę z Jerzym Milianem, który skomponował mu wiele melodii do piosenek.
W 1975 otrzymał tytuł Piosenkarza Roku w plebiscycie «Klubów Publicystów Estradowych». Tego roku wystąpił także na festiwalu w Rostocku, gdzie zdobył III nagrodę. Podczas Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu otrzymał nagrodę «Złotego Pierścienia» oraz «Nagrodę Ministra Obrony Narodowej» z rąk Wojciecha Jaruzelskiego.
Druga połowa lat 70. (w tym krótki powrót do Trubadurów)
Na początku 1976 powrócił do Trubadurów i nagrał z nimi płytę «Znowu razem», która zyskała status Złotej Płyty. Zespół odbył trasę koncertową po Polsce, po której Krawczyk odszedł z grupy. Zespół istnieje do dziś, a miejsce Krawczyka zajął w 1993 Piotr Kuźniak.
W Sopocie w 1976 roku zdobył trzy nagrody, stał się ulubieńcem tłumów. Jego piosenki były niezwykle popularne zarówno w radiu, jak i telewizji. W tym roku wystąpił, aż osiemnaście razy w Sali Kongresowej w Warszawie gromadząc na każdym z koncertów komplety publiczności.
W 1977 wystąpił w spektaklu «Staroświecka komedia» Arbuzowa w Teatrze Polskim w Poznaniu (śpiewał poezję Siergieja Jesienina wplecioną w fabułę spektaklu). Nagrał także płytę z piosenkami Jesienina. W tym samym roku zdobył nagrodę na Festiwalu Złoty Orfeusz w Bułgarii. Niedługo potem nawiązał współpracę z orkiestrą «Alex Band» Aleksandra Maliszewskiego. Następnie piosenkarz podpisał kontrakt z zachodnioniemiecką firmą «Polydor» i nagrał dwa single «Als wir noch kinder waren» i «Aufwiedersehen Madelaine».
W 1978 nagrał kilka znanych piosenek m.in. «Jak minął dzień», «Byle było tak», «Pamiętam Ciebie z tamtych lat», a także wygrał Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu śpiewając piosenkę «Pogrążona we śnie Natalia»
Po przegranej w 1978 roku na Festiwalu Interwizji i zajęciu drugiego miejsca za belgijskim zespołem Dream Express na życzenie szefa Radiokomitetu Macieja Szczepańskiego zniknął z radia i telewizji. Po festiwalu piosenka «Jak minął dzień», którą tam wykonał jeszcze długo cieszyła się popularnością. Fani dalej chcieli go słuchać, nadal świetnie sprzedawały się jego płyty, ale reżimowe media nie chciały puszczać już jego piosenek. Owocem niesłabnącej popularności artysty było zdobycie przez niego w 1979 nagrody «Indywidualność Estradowa Roku» na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej w Poznaniu.
W latach 70. Krawczyk był dwukrotnie żonaty z Grażyną Adamus i Haliną Żytkowiak, które były przez niego wielokrotnie zdradzane. Po latach w wywiadzie dla Super Expressu wyznał, że był wtedy «niepoprawnym poligamistą».

Lata 80. XX wieku
W 1980 roku wokalista wyruszył na tournée do USA i tam zamieszkał. Gdy trudniej było o koncerty zarabiał kryjąc papą dachy. Jeszcze przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych popadł w uzależnienie od leków, z którego wyciągnęła go jego obecna żona, Ewa Krawczyk. To ona pierwszy raz po 20 latach zaprowadziła go w 1982 roku na mszę do kościoła w Chicago. Od tego czasu nastąpiła jego przemiana duchowa, znów zaczął wierzyć w Boga. W Ameryce przebywał do 1985 roku - głównie koncertował w klubach w Chicago, Las Vegas i Indianapolis, które podczas każdego z jego występów pękały w szwach. Jego piosenki z nagranej podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych płyty «From a Different Place» były puszczane w wielu rozgłośniach radiowych i były tam dość popularne.
Niedługo potem powrócił do Polski i nagrał w duecie z Bohdanem Smoleniem kilka humorystycznych piosenek («Mężczyzna po czterdziestce», «Dziewczyny, które mam na myśli» do melodii przeboju Willie Nelsona i Julio Iglesiasa To all the girls I loved before z 1984 r.), które były zupełnie odmienne od jego dotychczasowej twórczości.
W telewizyjnym programie sylwestrowym transmitowanym przez Program Pierwszy Telewizji Polskiej z 1984 na 1985 zaśpiewał piosenki ze swojego longplaya «Dobry stary rock» i «To jest poprostu rock and roll», które zyskały uznanie wśród publiczności.
Na początku 1985 nagrał płytę «Wstaje nowy dzień», z której na Festiwalu w Opolu zaśpiewał piosenkę «Nie przesadza się starych drzew» i zdobył II nagrodę. W tym samym roku na antenę Telewizji Polskiej i Polskiego Radia wchodzi śpiewana przez niego piosenka z filmu «Diabelskie szczęście». Niedługo potem w plebiscycie tygodnika Panorama zostaje uznany piosenkarzem roku.
W 1986 w «Radiowej piosence tygodnia», «Interstudniu 86» i «Telewizyjnej liście przebojów» Telewizji Polskiej wygrywają piosenki «Za tobą pójdę jak na bal», «To jest po prostu rock and roll», «Pokochaj moje marzenia», «Wstaje nowy dzień» i «Ostatni raz zatańczysz ze mną». W tym samym roku zdobył także II miejsce w plebiscycie Polskiego Radia na «Przebój Roku» za piosenkę «Ostatni raz zatańczysz ze mną». Dla telewizji Krawczyk nagrał recitale: «Nie przesadza się starych drzew» z piosenkami country, «Rock and roll i okolice» z evergreenami z lonplaya «Dobry stary rock», za który otrzymał «Złotą Płytę» oraz «Kolędy Polskie na zamku w Książu. Powstały również teledyski: «Za tobą pójdę jak na bal», «Ostatni raz zatańczysz ze mną», «Dziewczyny, które mam na myśli» - duet z Bohdanem Smoleniem, «Motyw filmu Diabelskie Szczęście», «Pójdę w drogę i wezmę z sobą księżyc» z repertuaru Michaja Burano dla programu «Był taki ktoś» poświęconego Mateuszowi Święcickiemu, «To jest nasz świat», «Wygrajmy jeszcze jeden mecz» z okazji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Meksyku, co spowodowało,że piosenkarz stał się częstym gościem «Studia Sport» i wystąpił w Mundialowej Gali w katowickim «Spodku». Brał udział w wielu programach radiowych i telewizyjnych. W Telewizji Kraków śpiewał przeboje Elvisa Presleya w «Muzycznych wspomnieniach». Z «Alex Bandem» w Programie Pierwszym Telewizji Polskiej w programach «Przeboje świata» oraz «Przeboje 86» nagrał «Dzwonię do ciebie, by ci powiedzieć, że cię kocham» Stevie Wondera, «Purple Rain» z repertuaru Prince’a, a także «Midnight Lady».
28 czerwca 1988 roku piosenkarz uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu koło Buszkowa. Cała rodzina Krawczyków odniosła poważne obrażenia. Krzysztof Krawczyk miał pękniętą żuchwę, uszkodzone kości policzkowe, złamaną szczękę, centralne zwichnięcie stawu biodrowego, złamaną nogę. Syn Krzysztof-junior był przez kilka dni nieprzytomny, miał stłuczenie pnia mózgu, złamaną rękę, nogę i szczękę. Żona artysty Ewa miała wstrząśnienie mózgu i była mocno poobijana. Samochód marki Fiat 125 nadawał się wyłącznie do kasacji.
10 lutego 1989 roku wystąpił z pierwszym po wypadku koncertem, który odbył się w Obornikach: na estradę wszedł o lasce, pożyczonej od Ryszarda Poznakowskiego z Teatru «Syrena», na jego twarzy ciągle mocno widoczne były ślady wypadku, śpiewał siedząc na wysokim stołku, grał na gitarze, w repertuarze: przyśpiewki góralskie, piosenki zespołu No To Co, przeboje The Beatles, Elvisa Presleya, Stevie Wondera i oczywiście własne. Występem tym rozpoczął kolejną trasę po Polsce i świecie. Jego występy były poprzedzane reklamą prasową i telewizyjną, którą zajął się dziennikarz Jerzy Wenderlich (obecnie poseł SLD). W tym samym roku został owacyjnie przyjęty przez Polonię australijską, dla której wystąpił w dniach od 22 lutego do 6 marca z koncertami w Adelajdzie, Sydney i Melbourne. Zainteresowanie występami piosenkarza przeszło najśmielsze oczekiwania. Wszędzie komplety publiczności oraz owacje na stojąco.

Lata 90. XX wieku
W 1990 roku wyjechał ponownie do USA, gdzie podpisał kontrakt z firmą «Hallmark». Pod opieką artystyczną Davida Briggsa, muzyka i aranżera związanego przed laty z Elvisem Presleyem, nagrał w Nashville płytę «Eastern Country Album».
W 1994 wokalista powrócił do kraju i wydał krążek «Gdy nam śpiewał Elvis Presley», który niebawem zyskał miano platyny. Do powrotu do kraju nakłoniła go Nina Terentiew, która była wtedy szefem TVP 2. Stacja ta jako pierwsza po jego ostatecznym powrocie do kraju zaczęła zapraszać go do audycji, puszczać jego piosenki, emitować koncerty i recitale. Nagrał wtedy piosenkę «Gdzie jest drugi taki Program 2» i wystąpił z benefisem emitowanym przez TVP 2 oraz na Festiwalu w Sopocie. W tym samym czasie związał się także z nurtem muzyki dance (italo disco), która obok disco polo była wtedy bardzo popularna. Dzięki temu udało mu się zaskarbić ogromną sympatię fanów. Zaczął wtedy podbijać swoimi piosenkami listę przebojów polsatowskiego programu Disco Relax. Przez wiele miesięcy na tej liście w czołówce utrzymywało się kilka piosenek artysty m.in.»Zaufaj Sercu», «Przez jedną chwilę zapomnienia», «Arrivederci moja dziewczyno», «Rysunek na szkle» (wersja dance), «Viva Las Vegas» oraz śpiewany przez niego przebój Michała Wiśniewskiego «Zawsze z Tobą chciałbym być». Krawczyk dokonał w tym czasie także kolejnych nagrań płytowych z różnorodną muzyką - country, rock and rollem, balladami, muzyką taneczną i religijną oraz z piosenkami dla dzieci.
W 1997 odbył z dużym sukcesem trasę koncertową w Niemczech. 23 marca «Credo Records» wydało kasetę zawierającą 19 pieśni dedykowanych Janowi Pawłowi II z okazji jego 50- lecia posługi kapłańskiej. 16 maja w «Nocnym Klubie Jedynki» w TVP 1 odbyła się premiera teledysku «Nowy Jork, dochodzi chyba piąta», który na liście przebojów tego programu zajął pozycję IV, II, I i III. 4 czerwca podczas wizyty Jana Pawła II na Jasnej Górze wręczył Ojcu Świętemu płytę «Ave Maria» oraz kilka innych albumów i kaset, a od papieża dostał różaniec. W Radiu Zet opowiadając o swoim spotkaniu z papieżem poprosił wszystkich, których skrzywdził o przebaczenie i powiedział,że sam już wybaczył tym, z którymi był kiedyś w niezgodzie. 1 sierpnia Polskę obiegła informacja iż piosenkarz został członkiem honorowym komitetu wyborczego Ruchu Odbudowy Polski Jana Olszewskiego. Informację tą podało Życie na Gorąco i okazała się ona całkowicie nieprawdziwa. W tym samym roku w programach zrealizowanych dla TVP 1, TVP 2 i TVP Polonia m.in. «Krawcowe święta», «Kolędowanie z Krzysztofem Krawczykiem» oraz «Eleni i przyjaciele» zaśpiewał wspólnie z Eleni kilka kolęd oraz piosenek świątecznych (m.in. «Witamy Ciebie», «Gdy nadchodzi dzień grudniowy»)
W 1998 roku wraz z TVP 2 z okazji jubileuszu 35-lecia pracy artystycznej przygotował recital «To, co dał nam los». Podczas występu otrzymał nagrodę Prezesa TVP Ryszarda Miazka.
W 1999 nagrał płytę «Polskie Tango» z przebojami Mieczysława Fogga, a także wydany został krążek artysty w ramach «Złotej Kolekcji». Płytę promował podczas specjalnego koncertu zorganizowanego przez radiową «Trójkę».
W latach 90. często gościł w programie «Muzyczna Jedynka», dzięki któremu wylansował kilka znanych przebojów, m.in. «Każdy dzień bez Ciebie».

Lata 2000-2009

W roku 2000 artysta wystąpił przed Papieżem podczas Pielgrzymki Narodowej na Placu Świętego Piotra połączonej z wręczeniem Złotej Płyty za nagranie «Ojcu Świętemu Śpiewajmy». W tym samym roku Krzysztof spotkał się z Goranem Bregoviciem, a rok później nagrali wspólnie płytę «Daj mi drugie życie», z której pochodzą takie przeboje jak: «Mój Przyjacielu», «Ojda Ojda», «Gdybyś Była moja», «Płatna Miłość».
14 października 2002 roku, ukazał się kolejny album w dorobku artysty, zatytułowany «… Bo marzę i śnię», który zyskał miano platyny. Tym razem Krawczyk zaprosił do współpracy młodsze pokolenie muzyków, związanych głównie ze sceną alternatywną. Producentem całego materiału i kompozytorem dwóch nagrań, jest Andrzej Smolik. Wśród 12 utworów znalazł się między innymi cover kompozycji «Papa Was a Rolling Stone», z repertuaru słynnej amerykańskiej soulowej formacji The Temptations oraz przeboje, które królowały przez wiele miesięcy na listach przebojów wielu rozgłośni radiowych oraz telewizyjnych:»Bo jesteś Ty», «Mijamy», «Chciałem być», «Jestem Sobą». Na Festiwalu w Opolu wraz z Goranem Bregoviciem odebrał nagrodę Superjedynki za teledysk do piosenki «Mój przyjacielu», który promował płytę wydaną niespełna rok później.
Po niebywałym sukcesie albumu «…Bo marzę i śnię», w listopadzie 2003 roku, wokalista postanowił zaprezentować swym fanom materiał koncertowy, który wyemitowany został przez TVP 2. Obok piosenek z poprzedniego krążka, znalazły się tam również największe przeboje z płyty nagranej w duecie z Goranem Bregoviciem oraz utwory z początków kariery.
W 2003 roku nagrał tytułową piosenkę do serialu «Na Wspólnej» emitowanego przez telewizję TVN. Słowa do piosenki napisał Andrzej Ignatowski, a muzykę skomponował Krzesimir Dębski. W tym samym roku ukazała się także śpiewana przez niego piosenka do programu nadawanego przez TVP 2 «Europa da się lubić», oraz utwór promujący TVP 2. Tego lata odebrał na Festiwalu w Opolu dwie Superjedynki dla «Piosenkarza Roku» i teledysk «Bo jesteś ty». Na jesieni tego roku ukazała się płyta «Gwiazdy biesiadują. Krzysztof Krawczyk po cygańsku».
Wiosną 2004 roku Krzysztof Krawczyk nagrał kolejną płytę studyjną we współpracy z uznanymi i lubianymi muzykami. Pierwszym utworem wybranym do promocji był singel «Lekarze dusz», który Krzysztof nagrał wraz z Muńkiem Staszczykiem z T.Love. Na album składa się 12 kompozycji, z których ogromną popularność zdobył przebój «Trudno tak (razem być nam ze sobą…)» śpiewany w duecie z Edytą Bartosiewicz, który przez wiele miesięcy podbijał radiowe i telewizyjne listy przebojów. Wśród innych muzyków gościnnie występujących na płycie znaleźli się jeszcze m.in: Andrzej Piaseczny, Kasia Nosowska, Andrzej Smolik, Ania Dąbrowska, Adam Nowak, Jan Borysewicz. W tym samym roku odbył się recital wyemitowany przez TVP 1 z okazji 40-lecia pracy artystycznej na Festiwalu w Sopocie. Wraz z nim wystąpili między innymi: Ania Dąbrowska, Edyta Bartosiewicz, Muniek Staszczyk, Andrzej Piaseczny. Na Festiwalu w Opolu otrzymał nagrodę TVP Polonia «Artysta bez granic» oraz «Muzyczną Jedynkę». Wydana przez wydawnictwo Reader’s Digest pięciopłytowa kolekcja podsumowująca dorobek artystyczny piosenkarza zyskała miano Platynowej Płyty. Otrzymał także nagrodę Telekamery dla najpopularniejszego artysty estradowego oraz zdobył I miejsce na Festiwalu TOPtrendy w Sopocie.
W sierpniu 2004 łódzkie Radio Parada wyemitowało program Bohdana Gadomskiego zarejestrowany w Grand Hotelu w Sopocie, w którym Krawczyk opowiadał o swojej karierze zawodowej i życiu prywatnym. Całość przeplatana była utworami z jubileuszowego koncertu artysty z okazji 35-lecia pracy zawodowej i prób koncertowych przed koncertem jubileuszowym z okazji 40-lecia pracy artystycznej w Sopocie. Również w tym miesiącu na łamach Gazety Wyborczej ukazały się dwa artykuły Roberta Sankowskiego niezwykle krytyczne pod adresem Krzysztofa Krawczyka. W swoich tekstach nazwał piosenkarza «bratem łatą show-biznesu», «królem estradowego kiczu», a nagrywających i śpiewających z nim artystów oskarżył o to, że tworzą z nim wyłącznie ze względów koniunkturalnych. Stwierdził też, że większość kariery Krawczyka to «archaiczny, nieco beczący styl śpiewania”. Karierę artysty w zespole Trubadurzy określił «tandetnym wrażeniem nawet jak na czasy big-beatu». Koncert piosenkarza z okazji 40-lecia pracy artystycznej nazwał «benefisem i zabawą z najbardziej tandetnych sopockich festiwali». Dostało się także publiczności, która owacyjnie przyjęła piosenkarza na koncercie. Wypowiedzi Sankowskiego publikowane w Gazecie Wyborczej spotkały się z krytyką wielu artystów, piosenkarzy i dziennikarzy muzycznych. Do redakcji gazety napisał list Daniel Olbrychski, w którym wziął w obronę Krawczyka i zażądał przeproszenia publiczności i jego fanów przez redaktora
2004 rok zaowocował także wydaniem płyty podsumowującej dorobek muzyczny artysty. Na płycie oprócz piosenek Krawczyka znalazły się także wykonane przez niego piosenki Mieczysława Fogga, Elvisa Presleya, Roya Orbisona, Czesława Niemena i Budki Suflera. Nagrana została wtedy piosenka «Don’t get around much anymore», którą wykonał razem z Rodem Stewartem. Do utworu powstał teledysk, w którym wystąpiła Agata Buzek
W grudniu 2004 roku piosenkarz wystąpił razem z dziecięcym zespołem «Piątka z plusem» z koncertem kolęd w kościele w Świętej Lipce, który został wyemitowany przez TVP 2, a kolędy z tego występu ukazały się na płycie wydanej przez Agorę, która dołączona została do świątecznego wydania Gazety Wyborczej.
Krawczyk nagrał w 2005 dwie płyty z amerykańskimi piosenkami - «Mona Lisa - Amerykańskie piosenki» i «The Shadow Of Your Smile - Amerykańskie piosenki część 2». To efekt jego fascynacji Louisem Armstrongiem oraz amerykańskim bluesem i jazzem. Oba krążki zdobyły status «Złotej Płyty» oraz zostały ciepło przyjęte przez krytyków muzycznych. W tym roku otrzymał dwa Fryderyki dla «Piosenkarza Roku» i za «Przebój Roku» („Trudno tak”-z Edytą Bartosiewicz) oraz «Asa Empiku» za najwięszką liczbę sprzedanych płyt w sieci Empik. Na Między Narodowym Festiwalu Kultury Romów w Ciechocinku otrzymał nagrodę «Złotego Taboru».
6 czerwca 2006 z okazji 85. urodzin Jana Pawła II, ukazała się nowa wersja «Ojcu Świętemu śpiewajmy», która miała być prezentem dla papieża, jednak wydana została już po jego śmierci. Album otrzymał nową okładkę, zmieniono także częściowo jego zawartość - pozostawiono jedynie osiem utworów i dołączono siedem nowych. Patronat nad krążkiem objął ówczesny Prymas Polski kard. Józef Glemp oraz Katolicka Agencja Informacyjna.
25 września 2006 roku ukazał się nowy album artysty «Tacy samotni». Piosenka promująca płytę «Tylko ty, tylko ja», szybko stała się sporym przebojem. Finałowy utwór «Spieszmy się», dedykowany zmarłej kilka tygodni przed premierą Lucynie Krawczyk, mamie wokalisty, napisał Seweryn Krajewski. Krążek zyskał miano Złotej Płyty.
25 grudnia 2006 wystąpił w mini recitalu wyemitowanym przez TV Trwam, na którym zaśpiewał kolędy oraz piosenki i pieśni o tematyce religijnej. W tym samym dniu wziął także udział w audycji Rozmowy Niedokończone wyemitowanej w TV Trwam i Radiu Maryja.
W 2007 piosenkarz nagrał wraz z biskupem Antonim Długoszem utwór «Europo nie możesz żyć bez Boga», który cieszył się popularnością na antenie Radia Maryja.
Na przełomie 2007 i 2008 roku wydawany był przez wydawnictwo «Agora» «Leksykon Krzysztofa Krawczyka», który zyskał miano podwójnej platyny. Kolekcję promował specjalnie nagrany utwór «Życie jak Wino» i teledysk do tej piosenki oraz jej wersja dyskotekowa.
5 lipca 2008 na festiwalu TOPtrendy wyemitowanym przez telewizję Polsat artysta zagrał specjalny, jubileuszowy koncert uświetniający 45 lat swojej pracy na scenie. Wraz z nim wystąpili między innymi: Edyta Górniak, Norbi, Muniek Staszczyk, Łukasz Zagrobelny oraz Trubadurzy.
15 stycznia 2009 wziął udział w programie TVP INFO «Aleja gwiazd na L-4» prowadzonym przez doktora Macieja Świtońskiego gdzie opowiadał m.in. o swojej arytmii serca i wstawieniu endoprotezy stawu biodrowego.
20 stycznia 2009 roku ukazała się płyta artysty pod tytułem «Warto Żyć». Album powstawał przez kilka lat, równolegle z innymi płytami, które wcześniej ukazały się na rynku. Przy tworzeniu płyty udział brali: Grzech Piotrowski, który jest cenionym saksofonistą jazzowym, Paweł «Bzim» Zarecki (współpracownik Anny Marii Jopek i Doroty Miśkiewicz), Kasia Cerekwicka, bracia Golcowie i Marcin Wawruk (aranżer i producent, pracował wcześniej m.in. właśnie z Krawczykiem, Marylą Rodowicz, Urszulą Dudziak, Leszkiem Możdżerem, Norbim) oraz poeta Krzysztof Szatrawski. Album zyskał miano Złotej Płyty
24 listopada 2009 został wydany przez wydawnictwo «Presto Brodnica» z Dębicy kalendarz wspierający schroniska dla zwierząt, gdzie w miesiącu lipcu 2010 ukazało się zdjęcie piosenkarza z malutkim kundelkiem. Oprócz Krawczyka w tworzeniu kalendarza udział wzięła Kayah, Ewelina Flinta, Lady Pank, Golec uOrkiestra, Perfect, Doda, Kasia Kowalska, Krzysztof Kasowski, Beata Kozidrak, Ryszard Rynkowski i Pectus.
27 listopada 2009 w sprzedaży pojawiła się setna solowa płyta Krawczyka «Nigdy nie jest za późno», na której znalazła się piosenka «Z kobietami to różnie bywało», którą nagrał z Danielem Olbrychskim[12]. Przy tworzeniu płyty udział brali m.in. Grzech Piotrowski i Jacek Królik. Utwór o tematyce patriotycznej «Bo to jest Polska» pochodzący z tego krążka jest emitowany na antenie Radia Maryja i nominowany do tytułu «Piosenki Roku» tej rozgłośni.
5 grudnia 2009 zaśpiewał z Danielem Olbrychskim w programie Dzień Dobry TVN piosenkę «Nigdy nie jest za późno». Tego dnia w audycji postawiono też smsowe pytanie «Czy podoba ci się piosenka nagrana przez Krawczyka w duecie z Olbrychskim?». 81% głosujących odpowiedziało TAK, a 19% NIE.
W grudniu 2009 nagrał płytę z kolędami śpiewanymi wraz z zespołem góralskim Marcina Pokusy z Węgierskiej Górki, która została dodana do jednego z wydań Gazety Wyborczej. W raz z tym zespołem wystąpił 24 grudnia tego roku w programie świątecznym w TVP 2, gdzie wraz z biskupem Antonim Długoszem, Eleni i swoją żoną Ewą zaśpiewali kilka kolęd i piosenek świątecznych. Dwa dni później 26 grudnia 2009 wystąpił w koncercie «Świętokrzyskie Kolędowanie» w Kielcach wyemitowanym przez TVP 1, na którym zaśpiewał kolędę «Przybieżeli do Betlejem» i piosenkę «2000 takich świąt».
Rok 2009 zakończył występem w noc sylwestrową z 31 grudnia 2009 na 1 stycznia 2010 w warszawskiej dzielnicy Białołęka. Podczas koncertu odebrał Złotą Płytę za album «Warto Żyć».

2010

1 stycznia 2010 wystąpił w «Finale Roku 2009» teleturnieju Jaka to melodia? nadanym przez TVP 1, w którym zaśpiewał piosenkę «Mój Przyjacielu» oraz wykonał duet z Danielem Olbrychskim «Z kobietami to różnie bywało» ze swojej płyty «Nigdy nie jest za późno». 11 stycznia ponownie wystąpił w tym teleturnieju śpiewając piosenkę «To wszystko sprawił grzech». 17 stycznia wystąpił na Charytatywnym Balu Dziennikarzy zorganizowanym po raz dwunasty w auli Politechniki Warszawskiej
20 lutego odbył się w Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku koncert artysty promujący jego płytę «Nigdy nie jest za późno», który transmitowany był przez TVP Gdańsk.